ในวันหนึ่ง เมื่อลูกกำลังดูทีวีอยู่กับพ่อ

ลูกได้เอยถามพ่อว่า "พ่อครับ ผมเห็นคนนิโกรในทีวี ทำไมเขาตัวดำจังเลย"

พ่อตอบว่า "เพราะว่าเขาอาศัยอยู่ในบริเวณเขตร้อนที่มีแดดมาก เมื่ออยู่หลาย ๆ ชั่วอายุคน ก็ทำให้เขาตัวดำไปเลย ถึงแม้ว่าตัวจะดำ แต่อย่าไปดูถูกเขานะ เพราะที่จริงเขาก็เป็นพี่น้องของเรานั่นเอง"

ลูกสงสัยถามต่อไปว่า "เป็นไปได้อย่างไรครับ ช่วยอธิบายให้กระจ่างหน่อยครับ"

พ่ออธิบายต่อไปว่า "จากเมื่อวานนี้ พ่อได้บอกว่าที่จริงนั้นเราเป็นดวงวิญญาณ ลงมาใช้ร่างนี้เพื่อทำกรรม ดังนั้นพวกนิโกรที่จริงก็เป็นดวงวิญญาณเหมือนกับเราเช่นเดียวกัน เพียงแต่เขาลงมาใช้ร่างที่ดำเท่านั้น ทุกดวงวิญญาณนั้นเป็นพี่น้องกัน เพราะมาจากที่เดียวกัน คือโลกวิญญาณ ซึ่งในโลกวิญญาณนี้จะมีดวงวิญญาณดวงหนึ่งที่ไม่เคยลงมาใช้ร่างมนุษย์เลย เราเรียกดวงวิญญาณนี้ว่า ดวงวิญญาณสูงสุด"

ด้วยความสงสัยของลูกทำให้ถามต่อไปว่า "แล้วดวงวิญญาณสูงสุดนอกจากไม่ลงมาใช้ร่างมนุษย์แล้วมีอะไรดีอีก"

พ่ออธิบายต่อว่า "เมื่อดวงวิญญาณสูงสุดไม่ลงมาใช้ร่างมนุษย์จึงบริสุทธิ์เสมอ เพราะการลงมาใช้ร่างมนุษย์นั้น เราไม่ได้มาใช้ร่างเพียงไม่กี่ชั่วโมง แต่เราลงมาอยู่ครั้งละประมาณ 50-60 ปี ดังนั้น มนุษย์จึงรู้สึกว่าร่างกายนั้นเป็นตัวเขาเอง และแล้วก็ติดอยู่กับร่างกาย ใช้ประสาทสัมผัสของร่างกายหาความสุขที่เป็นเพียงความสุขชั่วคราวเท่านั้น จนลืมสภาพดั้งเดิมของตัวเองไปเลย การทำกรรมขณะมีสำนึกของการเป็นร่างกายจึงเป็นบาป ถึงแม้ว่าจะออกจากร่างหรือตายแล้ว บาปนั้นก็ยังติดตัวอยู่ และต้องไปชดใช้บาปในชาติต่อ ๆ ไปอีก ไม่มีจบสิ้น แต่ดวงวิญญาณสูงสุดนั้นไม่ลงมาเกิดจึงไม่มีบาปเลย ทำให้ดวงวิญญาณสูงสุดบริสุทธิ์เสมอ เมื่อท่านบริสุทธิ์ท่านคิดอะไรก็จะเป็นประโยชน์กับมนุษย์ทุกคน ท่านจึงมีคุณสมบัติที่เต็มไปด้วยคุณธรรมต่าง ๆ และเป็นแบบอย่างที่เราควรจดจำระลึกถึง ถ้าจดจำท่านได้มากเท่าไร เราก็จะกลับมาบริสุทธิ์ได้มากเท่านั้น"

ลูกถามด้วยความสงสัย "เราจะจดจำท่านได้อย่างไร เพราะเราไม่เคยเห็นท่านมาก่อนเลย"

พ่อตอบว่า "เราไม่ได้จดจำหน้าตาทางร่างหรือคุณสมบัติภายนอกของท่าน แต่เราจดจำรูปลักษณ์ที่แท้จริงของท่าน คือเป็นดวงวิญญาณ ซึ่งถ้าเปรียบเทียบกับโลกนี้ก็คล้าย ๆ กับดวงอาทิตย์ที่ส่องสว่างให้ความอบอุ่นแก่เรา เช่นเดียวกับท่านได้ให้กระแสความสุข-สงบกับทุก ๆ คน และควรจดจำคุณสมบัติภายในของท่านที่เต็มไปด้วยคุณธรรมต่าง ๆ เช่น

• ความรัก ท่านรักลูก ๆ ของท่านทุกคน ไม่ว่าเป็นเราหรือเป็นนิโกร แม้ผู้นั้นจะทำผิดมาท่านก็รักเท่ากันหมด
• ความสงบ ท่านได้กระจายให้ความสงบกับทุกคน ขอให้เราหันเสาอากาศความสงบไปรับเท่านั้น เราก็จะได้รับความสงบเข้ามาหาเราทันที วิธีหันเสาอากาศความสงบคือ ถ้าเราไม่สงบ หรือเมื่อใดที่เราต้องการความสงบภายในจิตใจ เราก็ระลึกถึงท่าน ถ้ายังไม่เคยทำก็ให้ทำเวลาเช้า ๆ ก่อนฟ้าสว่างเป็นเวลาที่ดีที่สุด เพราะว่าบรรยากาศรอบข้างสงบ ไม่มีคลื่นรบกวนจากผู้อื่นเพราะเขานอนหลับหมด เราจึงสามารถรับสัญญาณได้อย่างเต็มที่เลย
• ความสุข ท่านได้ให้เราสร้างสมคุณธรรมความดี หรือการกระทำขณะที่มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณเท่านั้น จะทำให้เรามีความสุขเหนือประสาทสัมผัส ที่ไม่ใช่ความสุขจากประสาทสัมผัส เป็นความสุขถาวร เป็นความสุขใจถึงแม้ว่าร่างกายอาจยังไม่สุขนัก เมื่อเราทำความดีนี้ไปเรื่อย ๆ ก็จะทำให้ทั้งร่างกายและจิตใจกลับมาเป็นสุขได้ เพราะว่าทุกข์กายเกิดจากทุกข์ใจนั่นเอง
• และคุณธรรมอื่น ๆ อีกมากมาย ซึ่งเราสามารถดูดซับจากท่าน โดยนำมาปฏิบัติแล้วคุณธรรมนั้นจะเป็นของเราโดยอัตโนมัติ"

เมื่อพ่อพูดจบ ลูกจึงกล่าวขอบคุณพ่อว่า "ขอบคุณครับพ่อ แล้วผมจะจดจำดวงวิญญาณสูงสุด เพื่อดูดซับคุณสมบัติที่ท่านมีมาสู่ตัวผมให้มากที่สุดครับ"